Moje Wiersze

[Sword]

Ostatnio miewam wene więc zakładam ten temat w którym zamieszczać będe stopniowo moje wiersze.Nie można ich zaklasyfikować do jakiejś jednej tematyki gdyż pisze o tym o czym myśle co z resztą jest dobrze widoczne w moich wierszach.Uprzedzam że są one awangardowe i łamie w nich prawie wszystkie zasady dotyczące formy.Jako że napisałem już parę wierszy ale poprzez niewiedze zamieszczałem je w topicu przyklejonym dajewięc link do nich i prosze o szczerą ocenę.

PS.Praktyczna uwaga,zanim napiszesz swoją opinie preczytaj dany wiersz 2-5 razy.

Tu są moje już napisane wiersze: http://gothic.g4ce.pl/forum/index.php?showtopic=9826

Moje są na samym dole.Życze miłej lektury i prosze o opinie.

 

[Sever Sharivar]

Jeśli pisze w złym topicu to przepraszam, ale nie wiem gdzie to zamieścic, więc zdecydowałam sie tutaj.

Dlaczego nikt nie chce skomentowac tych wiersz? Utwory Sworda nie są wesołe, radosne czy tryskające humorem, ale maja w sobie dużą siłę. Ich treść jest głęboko przemyślana i sama w sobie ciekawa. Dekadencki styl owych wierszy nadaje im niepowtarzalny charakter, wieje od nich beznadzieją, pesymizmem i smutkiem. Podmiot liryczny jest samotny, szuka swojej muzy, bądź za kimś bardzo tęskni. Może autor jest w takim stadium, że nic go nie cieszy? Przelewa swoje uczucia na papier, obnarza przed nami swoją duszę.
Wiersze te bardzo mi sie podobaja, maja coś w sobie. Nie przepadam za poezją, ale te utwory bardzo mi sie podobają. Mam nadzieje, że napiszesz Sword coś jeszcze.
Nota 9/10

 

[Dark Shadows]

Hmm wiesz twoje wiersze mają to coś, co pozwala temu, kto je czyta na taką chwile zadumy i przemyśleń. Nie są radosne, ale przekazują coś, czego inne wiersze na forum nie mają. Popieram Sever i pytam się, czemu nikt ich nie oceni a są wartę tego by je ocenić. Poczytajcie je i sami zrozumiecie. Mają to coś. Wspaniale sobie radzisz z pisaniem wierszy. Myślę, że chyba naprawdę masz wenne jak je pisałeś. Daje ci tak jak Sever 9/10. Mam nadzieje, że napiszesz inne przynajmniej dla nas.

 

[Jay_Kay]

No cóż, poezję oceniać trudno, ale podejmę się tego zadania.
Jak napisała Sever, wiersze te maja dużą siłę. Są raczej smutne, lecz bardzo refleksyjne, i głęboko idące w sens życia. Autor wyraźnie chciał przelać swe uczucia na papier, co widać w tekście. Widać, że (tu domniemywam) przeżył coś złego, ktoś go odrzucił, jest samotny w wielkim świecie.
Jak już wspominałem, ocenę bardzo trudno wystawić, ponieważ wiersze są sprawą bardzo wewnętrzną i indywidualną. Daję 9,5/10 - ze względu na głębokie przemyślenia i chęć podjęcia próby wyrażenia swych najgłębszych myśli.

 

[Nekromanta Boom]

Wiersze po prostu piękne. Sporo metafor i porównań. Głęboko trzeba w nią wejść by ją zrozumieć. Dlatego czytałem powoli. Są one o życiu, miłości, samotnośći czyli o tym wszystkim nad czym człowiek się zastanawia i co człowiek pogłębia. Masz Sword smykałkę do pisania wierszy to trzeba powiedzieć. Wszystkie w moim odczuciu były szczere i prawdziwe. Liczę na to, że maźniesz jeszcze kilka wierszy, które wzruszą bo właśnie takie mnie wzięły.

 

[Sword]

Człowieczy los

Samotnie przez życie ide
na innych nie zważając
po przeznaczonej mi ścieżce
wytrwale stąpając
swymi przekonaniami i ideałami się kierując
Życiowe próby być się zdają
niczym wiraże kręte
na których nieraz
losy mej egzystencji
dalszej się toczą
Jak żyć właściwie?
z naturą w zgodzie
także wobec istnień
innych na tym świecie.
Ludzkość ma się za wielką
wieczną wręcz,niezniszczalną
lecz jakże krusi jestemy wobec
świata niszczycielskiej siły
Nasze decyzje wiele dobrego;
szczęscia,miłości i dobroci sprowadzić mogą
Nasze wady jednak
mrok w nas wyzwalaja
złość,ból i gniew
naszych działań skutkiem
wtedy nic procz prawdy ocalic nas nie moze
zadajmy wiec pytanie
sobie samym,innym
co nami kieruje?
do czego zmierzamy?
odpowiedz kazdy z nas
głęboko w sobe znajdzie
i kiedy to odkryje
skieruje swe kroki
na drogę wyznaczoną
przez starego mędrca
przeznaczeniem zwanym

 

[Dark Shadows]

O ten wiersz widzę, że porusza losy człowieka i tego, co tak naprawdę jest w naszym życiu takiego stałego. Napisałeś to w pierwszej osobie może masz jakieś wspomnienia, które przelewasz na papier, ale i tak mi się podoba. Podoba mi się, że nie straciłeś wiary w siebie i że nadal masz ochotę pisać dla nas wiersze. Widać, że masz talent. Podoba mi się ten wiersz i daje ci nawet 9.5/10. Myślę, że co, jak co ale wenne na jakiś czas masz i nie zmarnuj jej i pisz dużo i kiedy tylko cię coś najdzie. Czekam na twoje kolejne części.

Jeśli źle zrozumiałem wiersz to poprawcie mnie, bo każdy może rozumieć go nieco inaczej.

 

[Sever Sharivar]

Tematyka o przemijalności. Wiesz zgłebiający tajemnice ludzkiego istnienia, ludzkich marzeń i pragnień.
QUOTE Ludzkość ma się za wielką
wieczną wręcz,niezniszczalną
lecz jakże krusi jestemy wobec
świata niszczycielskiej siły Podmiot liryczny nie uważa ludzi za twór doskonały, neguje ich "wieczność". Zadaje także pytanie o sens naszego życia, skoro jest ono kruche i tak łatwo przemija nie nalezy wiązać z nim jakiś wielkich planów.
Każdy człowiek ma swoje jasne i ciemne strony osobowości. Jedne mogą przynieść nam radość, szczęście, a drugie wręcz przeciwnie, zło, ból, tęsknote, samotność.

QUOTE co nami kieruje?
do czego zmierzamy?
odpowiedz kazdy z nas
głęboko w sobe znajdzie
i kiedy to odkryje
skieruje swe kroki
na drogę wyznaczoną
przez starego mędrca
przeznaczeniem zwanymPodmiot liryczny zastanawia się nad drogą swego życia. Zadaje pytania o jego sens. Ale wierzy, że głęboko w swej duszy, tam gdzie nigdy prawie nie zagląda (przenośnia jakby co), istnieje już odpowiedź na wszystkie nurtujące go pytania. Ostatnie dwa wersy wskazywać moga na postać Boga, który jest starym medrcem i sam kieruje naszym losem, zapisuje co mamy przeżyc, a co nie. Jest twórcą naszego przeznaczenia.
Nota 9/10 i czekam na CD

 

[Jay_Kay]

Wiersz bardzo dobry, skłania do refleksji. Pokazuje człowieka jako "wytwór" ułomny, niedoskonały, z licznymi wadami. Autor patrzy głeboko w sens życia, zadaje sobie liczne pytania na temat przemijania, i drogi, jaką wybierzemy w życiu.
Naprawdę, chciałbym czytać więcej takich wierszy. Pisz jak najwięcej, jeśli masz taką potrzebę. Daję 9,5/10.

 

[Sword]

Rozmyślanie

Myśli,czymże są?
bezładną zgrają umysłu przebłysków
spokoju nie dającą
i na całą przyszłość rzutującą
Do refleksji nas skłaniają
do czynów popychają
Nic już nie jest tak
jak niegdyś,gdy w niewiedzy
która błogosławieństwem bywa
żyć ci przychodziło
Wiedza i umysł to piętno
usunąć się nie dające
i całe życie znaczące
Strachem napełniają
emocje na wodze trzymają
jednak w niektórych życia momentach
gdy rozum zawodzić nas się zdaje
do głosu dochodzą instynkty
przez godziny,dni,lata na wodze trzymane
Zadajmy wiec sobie pytanie
dlaczego nasz rozum pozwala
nature i innych krzywdzić
zło pożoge szerzyć
wszystko dookoła nisczyć
Naginać sie zdajemy logike,prawo,umysł
według potrzeb własnych
niczym pasożyty
żerujące na swym żywicielu.
Jeśli się nie zmienimy
jedynym co po nas zostanie
to żałosne wspomnienie

 

[Dark Shadows]

No i kolejni wiersz Sworda i kolejny, co podoba mi się tak jak i cała reszta. Ty naprawdę masz smykałkę do tego by pisać wiersze i zawsze jakoś tak można się w nie wczuć. Kolejny wiersz już nie jest aż tak smutny a zmusza nas do rozmyślania i refleksji. Mimo że w nim nieco odbiegłeś od tego, o czym pisałeś, ale tylko trochę. Nadal mi się bardzo podobają i nadal wręczam ci 9.5/10. Czekam na kolejne twoje wiersze.

 

[Jay_Kay]

Wreszcie mam przyjemność oceniać twoją nową twórczość

. Przechodząc do sedna, trzymasz swój bardzo dobry poziom, wiersz jak zwykle bardzo dobry. Autor rozmyśla nad myślami człowieka : pchającymi go do zła, krzywdzącymi innych ludzi, ale także skłaniającymi do refleksji. Ma także świadomość, że jedyne co świadczy o czlowieku to jego niewymazywalne czyny.

QUOTE
Jeśli się nie zmienimy
jedynym co po nas zostanie
to jedynie wspomnienie

Ten fragmencik najbardziej mi się podoba, świetna gra słów i refleksji.

Nie ukrywam, że ten wiersz podobał mi się najbardziej. 9,5/10 - jeśli następny wiersz będzie tak znakomity, to dam 10/10. Oby tak dalej.

 

[Sever Sharivar]

Przyjemnie zaobserwować zmianę twojego nastroju i nastawienia do świata. Od skrajnego pesymizmu zaczynasz powoli wracać "ku światłu". Wiersz, jak pozostałe z resztą, jest świetny. Poprawnie zbudowany, rymy nie są banalne, podmiot liryczny jak zwykle trafia w sedno swymi przemyśleniami. Czego tu więcej chcieć?
Nota 9.5/10
Ciekawe czy kiedyś dostaniesz ode mnie 10/10, a jest spora szansa.

 

[Sword]

Przemiana

Codziennie rano wstajemy
w poczuciu optymizmu
swoistej obietnicy,
nadziei lepszego jutra
lecz dnie żywota naszego
niczym się zdają nie różnić
od tych co były i będą

liniowość życia będąca
wręcz chłodną,nieuchronną
złośliwą monotonią
musi być przerwana
jest to niczym znak
dusze odmieniający
i na cały żywot rzutujący

Gdy swe życie zmieniasz
wszystko zdaje sie znikać
szarość,bladośc i żałość
cała ta drętwość i sztywność
ustępić miejsca muszą
radosnym wręcz dionizyjskim
powabom,uczuciom,zwyczajom
których piękno,nieobliczalność
zdaje się teraz wypełniać
dusze twą do niedawna
pustą,ciężką spaczoną
a teraz jakby odmienioną
mimo że jeszcze daleko
do czerpania z powietrza
siły,nadziei i wiary
drogę pokonasz już pewnie
i pewne jest że nie zboczysz
na złą losu odnoge
bo światłość cie juz prowadzi
do niebiańskich złotawych
bram przez klucznika strzeżonych

 

[Jay_Kay]

Ten wiersz jest jeszcze lepszy od poprzedniego, przynajmniej ja tak sądzę.
Wymienię jego kilka zalet : błyskotliwość, styl, refleksyjność, i przede wszystkim piękno literackie. Piszesz wierszem białym (tzn. bez rymów), co dobrze ci wychodzi.
Po raz kolejny PL przedstawia nam swoisty obraz widzenia świata, przygląda się mu i obserwuję jego przemianę. Opisuje nam swoją wizję rzeczywistości.

QUOTE
liniowość życia będąca
wręcz chłodną,nieuchronną
złośliwą monotonią

Wyraża swe mysli w sposób głeboki i stanowczy, są to wręcz niepodważalne twierdzenia PL.

Słowo się rzekło, daję 10/10. Brawo.

 

[rex]

Widać że sie na tym znasz zostań poetą całkiem ci dobrze rym wychodzi i co nieco o uczuciach wiesz dobrze zformułowane zdania czytelne podoba mi sie. Ale mam zastrzerzenie gothic napisał :CODE Tu mają lądować wszystkie wiersze aby nie zaśmiecać działu.

A więc tu nieumeszczaj wirszów.

 

[Dark Shadows]

Widzę twój kolejny wiersz i widzę, że nadal masz do tego wenne i nadal raczysz nasz doskonałymi wierszami, co tylko nas cieszy. Ten jest tak samo dobry jak reszta i nareszcie jest w nim sporo takiego optymizmu. Czyli jednak czasami wesołe wiersze też piszesz. Podoba mi się taki styl, chociaż tamte wiersze też są dobre i tez super się je czyta. Ja mam wrażenie, że on był bardzo optymistyczny. Ale się nie znam za bardzo na poezji, ale ta mi się podoba.

W końcu moge dać ci 10/10 i czekam na kolejne.

 

[Sword]

Bolesne wspomnienie

Siedząc na krześle
w słońca towarzystwie
wracam pamięcią
do chwil szczęśliwych
które dawno temu
jakby przed wiekami
z tobą spędzałem
pośród łąk zielonych
woni kwiatowych
gdy spacerowalismy
w oczy swe patrzelismy
co się stało z tymi uczuciami?
zaginęły,wywietrzały?
nie
tylko mrok je spowił
rozpacz w serce wkradła
a uczucia szczęścia
zamknięte być się zdają
w stalowej skorupie
Więc cóż zrobić?
jak się odrodzić?
jak uczucia wyzwolić
chyba sam już nie wiem
ciągle walcze z rozpaczą
lecz ciągle przegrywam
gdyż mrok niczym bumerang
powracać się zdaje
a wspomnienie bolesne
twojego odejscia
rozdzierać me serce
niczym ostra brzytwa
całe to wspomnienie
niby rozmyślanie
przytłaczać
moją mroczną dusze zaczyna
zaczynam myśleć
że jedyną rzeczą
która uzdrowić
me krwawiące serce może
jest bratnia dusza
która przez poznanie
rozjaśni mój kryształ
w piersi umieszczony
i czeluście głębokie
znów nadziei światłem rozbłysną

 

[Dark Shadows]

Kolejny wiersz. Chyba masz do tego duży talent, bo każdy mi się podoba i nie mam do nich zastrzeżeń. Niedługo to tylko ci oceny można by stawiać w ciemno i nic nie opisywać, bo i tak każdy z nich jest dobry. Teraz wiersz się nieco zmienił, bo poprzedni był bardziej optymistyczny a ten już lekko się odchylił. Nie przeszkadza mi to i takie wspomnienia fajnie się czasami czyta.

Podtrzymuje moją ocenę i daję zasłużoną 10/10. Czekam na kolejne twoje wiersze.

 

[Jay_Kay]

Mógłbym właściwie nic tu nie pisać, tylko skierować do mojego postu kilka linijek niżej.
Kolejny wspaniały i głęboki wiersz. Tym razem PL opisuje swe wspomnienia, bolesne, do których nie chce wracać, jednak przytacza nam je w bardzo refleksyjny sposób. Zadaje także pytania, na które szuka odpowiedzi.

QUOTE Więc cóż zrobić?

To jest właśnie głównym motywem tego pięknego wiersza.

Z czystym sercem daję 10/10, i czekam na następną twoją twórczość.