Moje Wiersze

[Sever Sharivar]

Każdy twój wiersz mi się podoba i nawet nie musisz pytać o moje zdanie. Tematyka "na czasie" przynajmniej dla mnie

bo ostatnio takż emam takie nastroje. Jedyne co mi sie niepodoba to mała liczba przecinków. Czytając wiersz na głos brakuje pauzy, miejsca do zatrzymania sie na moment, aby zaczerpnąć powietrza. Czepiam się, wiem

Ale taka już jestem.
Nota: 9,5/10

 

[Sword]

Demony duszy

Ma psychika zniszczona
Losu doświadczeniami
Bezkresem smutku otaczającego
Osamotnieniem wśród najbliższych
Życie smak swój traci
Barwę ,tchnienie ,radość
A pozostawać się zdają
Jedynie pustka, smutek i żałość

Dusza ma chce przebić się
Zrozumienia miłości i uwagi pragnąc
Chociaż jednej ulotnej chwili
Którą by jej poświęcono
Lecz ciągle w ciemnościach
Sam swą ścieżką krocze
Lepszych czasów nie wypatrując
Już jakby w realiach się umiejscawiając

Chciałem być jak najlepszy
Godne swe życie przeżyć
I coś po sobie zostawić
Lecz teraz gdy patrzę przed siebie
To tak jakbym wstecz się oglądał
Ma przeszłość za mną kroczy
Niczym zły ,mroczny omen

Kiedyś miałem wartości
Teraz widzę swą próżność
Świat szybko niszczy marzenia
Równie skutecznie jak ludzi
Poprzez swe doświadczenia
Prędzej czy później za życia
Martwym w głębi się stajesz
Jałowy , matowy, zwyczajny
Niczym więdnące drzewo

Pytasz mnie Jak to się dzieje ?
Czemu ? Kiedy? Gdzie?
Odpowiem
Gdziekolwiek, kiedykolwiek
Nie znasz mój przyjacielu
ni dnia , minuty, godziny szatańskiej
w której cię mrok dopadnie
i skrzydłem swym czarnym pochwyci

 

[Dark Shadows]

No i kolejny wiersz twój. Co tu oceniać po prostu wspaniały wiersz tak jak cała reszta i nic dodać i nic ująć. Po prostu potrafisz pisać wiersze i to trzeba przyznać. Mi nadal się podobają i nadal nie mam zastrzeżeń no, bo i do czego.

Potrafisz pisać wiersze. Moja ocena 10/10 jak zawsze. Powodzenia w pisaniu innych wierszy i jak zawsze czekam na twoje kolejne wiersze.

Powodzenia w pisaniu.

 

[Jay_Kay]

Ups, zdaje się, że przegapiłem kilka wierszy, ale już nadrabiam zaległości

.
Z czterech wierszy, nomen omen, świetnych, najbardziej podoba mi się "Przebłysk". Wydaje mi się on najbardziej głębokim i refleksyjnym twoim wierszem.
QUOTE
Widze zachodzące zmiany
z perspektywy wiatrów
oplatających świat,
toczących nasze życie
Jeden z moich ulubionych fragmentów.
Coż tu pisać, dawałem 10/10, to i teraz z czystym sercem i refleksyjnym nastawieniem daję najwyższą ocenę i czekam na następne twoje utwory.
Pozdrawiam.

 

[Sword]

Bezład

Siedząc po środku świata
jego nieładu i zgiełku,
gdy słońce, symbol szczęścia
za ścianą lodową się kryje
widze życie swe i tysięcy
w całej swej pięknej brzydocie

Wszytko jasne się staje
myśli ,czyny,powody
i nie mnie już zdziwić nie może
Stojąc nad brzegiem moża
patrząc ku horyzontowi
widze harmonie i spokój
lecz w mym mrocznym umyśle
obecna jest również wizja
nieładu, wzburzenia , gniewu
toczących wodne ściany.

Ten obraz nas rónież przedstawia
bez ozdób ,ubarwień i kłamstwa
A prawda jest jedna, jedyna
Szczera i bezlitosna
Tak piękna i bolesna zarazem

Oczy Boga i przodków
na nas spoczywają
mając tego świadomość
ciągle zło szerzymy
przed sobą się usprawiedliwiając
czynieniem wyższego dobra

Zadajmy sobie pytanie
Czy złem da się dobro czynić??
Nie wiecie?Ja wam odpowiem
Tak długo jak naszą planetę
gniew kłamstwo i mrok ogarnia
Nie będzie spokoju ,harmonii
i niebiańskiego ładu,
a ludzie zabijać się będą
w imie swych ideałów.

 

[Dark Shadows]

No i jak zawsze dobry wiersz napisałeś. Po prostu naprawdę nie ma się, do czego czepić. I nie ma, co pisać, bo każdy jest tak samo dobry jak poprzedni. Tematyka jak zawsze powodująca rozmyślania i nie banalna. Ogólnie jest bardzo dobrze.
Naprawdę nie wiem, co już pisać, bo są tak dobre.

10/10 jak zawsze. Pisz kolejne wiersze.

Powodzenia w pisaniu.

 

[Jay_Kay]

Tym razem tylko jeden wiersz. Szkoda, poczytałbym więcej

.
Trzymasz formę, utwór jest tak samo refleksyjny i ciekawy jak twoje poprzednie wiersze. Co do stylu, to jest on idealny, na drobne interpunkcyjne potknięcia nie zwracam uwagi

.
Jak w każdym twoim wierszu, mam tu swój ulubiony fragment:
QUOTE
Oczy Boga i przodków
na nas spoczywają
mając tego świadomość
ciągle zło szerzymy
przed sobą się usprawiedliwiając
czynieniem wyższego dobra
Tym razem wybieram te wersy

.
Dam te 10/10. zasłużyłeś.
Pozdrawiam.

 

[Sword]

Wojna

Idąc szkarłatną miedzą
Znaczoną ludzką krwią
Wstęgą nienawiści i gniewu
Czuje ból i cierpienie
Obu zwaśnionych sąsiadów
Żaden z nich nie ustąpi
Żaden się nie podda
Pierwej zginie niż ujrzy
Klęskę swoich przekonań

W każdym z nas ta walka
Zdaje się toczyć co chwile
To dwie strony natury
Piękna, jasna ,chwalebna
I mroczna ,potępiona
Szargając się ze sobą
Naszymi czynami kierują
Dlatego nie ma wśród nas ideałów
Ideał to utopia
Której nigdy nie osiągniemy

Patrząc codziennie
w okno światowe
pytanie zadaje sobie
jak długo to jeszcze potrwa??
Ile krwi trzeba jeszcze?
Jak wiele żywotów niewinnych?
Wszystko to wojna pochłania
Tocząca się bez ustanku
Na kroku każdym
W każdej życia chwili

Patrząc w świata odmęt
Przeszłość, teraźniejszość i przyszłość
Widzieć przejrzyście się zdaje
Widzę przemiany ,konflikty
W jednej chwili radość
Przemienić w rozpacz się może
A życie spokojne i jasne
Zgasnąć niczym płomyk

 

[Dark Shadows]

Tylko jeden wiersz, ale to zawsze coś. Wiersz tak samo dobry jak reszta. Styl pisania bardzo dobry. Tematyka podobna, ale co tam. Poruszasz w nim pewne kwestie i rozmyślasz nad nimi. Błędów nie znalazłem, ale możliwe, że coś przegapiłem. Jednak nie o to chodzi w wierszach by wyłapywać błędy.

Ulubiony fragment:

"Idąc szkarłatną miedzą
Znaczoną ludzką krwią
Wstęgą nienawiści i gniewu
Czuje ból i cierpienie"

Ocena to zasłużona 10. Pozdrawiam i jak zawsze powodzenia w pisaniu.

 

[Sever Sharivar]

Bardzo dobry wiersz i nie musisz nawet sie martwić, ze się komuś nie spodoba. twój styl jest unikalny, indywidualny. Twoje rozważania mają niekiedy ukryte znaczenie.
QUOTE Dlatego nie ma wśród nas ideałów
Ideał to utopia
Której nigdy nie osiągniemy
Czyż nie jest to prawda? Nigdy człowiek nie osiagnie tego, czego tak naprawde pragnie. Utopia nie istnieje i nikt nigdy nie powie: " Trwaj chwilo! Jesteś piękna" ("Faust"Goethego)


A...ku pamięci

Zawsze zapominam.
Nota 10/10

 

[Jay_Kay]

Właściwie zastanawiałem się, czy w ogóle pisać tego posta.
Styl unikalny, indywidualny, niezwykle refleksyjny i uniwersalny

. Przesłanie czytelne i głębokie. Szerokie zastosowanie środków poetyckich, które ubarwiają myśli podmiotu lirycznego przedstawione w wierszu.
Tak między Bogiem a prawdą to wszystko napisałem już w poprzednich postach. Jak dla mnie wiersze "idealne", do których nie można mieć żadnych zastrzeżeń.
Tym razem nie dam ulubionego fragmentu, bo każdy wers jest jednakowo dobry

.
Ocena : 10/10
Pozdrawiam.

 

[Sword]

Deszcz myśli

Przechadzając się z wolna
Po historii miejscach
Widzę momenty szczęścia
Piękne pełne kolorów
Miłości radości i piękna
Serce radujące i nadzieje niosące
Pięknym błękitnym
przesłaniem będące.

Teraz opuszczając kurhan
Duchem będąc jedynie
Wypaczonym wewnętrznie
Bez uczuć serca, nadziei
Lamentnie chodzę po świecie
Bogaty jedyny we wspomnienia
W życiowe doświadczenia,
Ogarniam swym wzrokiem
Bezkres świata tego.

Stojąc na krańcu świata
Widząc swe dawne życie
Krok czynie ku frontowi
Nowego wiecznego życia
Krocząc w nicości przestrzeń
Płynąc na ognistych skrzydłach
W nieznanym mi kierunku

Mówią że życie jest piękne
Tak jasne i ulotne
Pełne radości i smutków
Ja wiem jednak od dawna
Że jego barwę sami kształtujemy
A samemu życiu sens nadajemy

 

[Dark Shadows]

Ciekawa tematyka twojego kolejnego wiersza. Zupełnie jak odczucia duszy lub ducha po swojej śmierci w czasie przechodzenia "na drugą stronę". Bardzo spodobał mi się ten motyw.

Szkoda, że tylko jeden wiersz. Jak zawsze bardzo dobry i nie mam żadnych zastrzeżeń. Wszystkie twoje wiersze są ponad przeciętne. Masz talent, mimo że ostatnio mało piszesz.

Ocena to zasłużona 10/10.

Pozdrawiam.

 

[Sword]

Gniew

Ogniste uczucie sprzeciwu
z serca wypłwyjące
znakiem sprzeciwu
i paradoksem będące
Jakże odmienne i gwałtowne
niczym okoliczności
go wywołujące.
Narzędziem jego zemsta,
krzywda i nienawiść
ukojenie swemu władcy przynoszące
Radość i piękno
złudne do tej pory
zniszczone zostają
prawdzie bez ozdób
miejsca ustępując.
Niczym lawa gorąca
pochłania mnie bez reszty
Teraz wiem już ze wiara
którą miałem dotychczas
niczym więcej jak złudzeniem
pięknym się okazała
Nie mam juz wątpliwości
a kłamstwa zniknęły
przepadły bezpowrotnie
a ja sam zostałem
z prawdą ognistą w oczach
mą duszę trawiącą
i powoli spopielającą.

 

[Dark Shadows]

Wiersz tak samo dobry jak reszta. Podobna tematyka, ale nadal na czasie i co ważne nienużąca. Bardzo dobrze oddałeś to w pierwszej osobie. Odczucia, przemyślenia itp.

Bardzo szybko dałeś kolejny wiersz. Chyba znów naszła cię wena.

Co tu pisać. Bardzo dobry wiersz i wspaniale się go czyta.

Ocena jak zawsze 10/10.

Pozdrawiam.

 

[Sever Sharivar]

A więc* do roboty:

Podmiot liryczny wiersza to człowiek pełen gniewu, czyms dodtkliwie zraniony bądź oszukany. Cierpi i nie wie jak może sobie pomóc. Byż może ktoś go okłamał i teraz prawda wyszła na jaw. Znaczą o tym słowa: QUOTE (...)Teraz wiem już ze wiara
którą miałem dotychczas
niczym więcej jak złudzeniem
pięknym się okazała
Nie mam juz wątpliwości
a kłamstwa zniknęły
przepadły bezpowrotnie (...)
Jego zachowanie, ruchy i cała reszta stawaiają go w opozycji do pięknego "cukierkowego" swiata, jest buntownikiem, na dodatek zranionym.
Słowa są nacechowane emocjonalnie, pełne gniewu i żalu.
Zakonczenie jest bardzo pesymistyczne. Podmiot liryczny pogrążą się w chaosie, zapomnieniu i destrukcji.

nota 10/10

* nigdy tak nie zaczynac zdań :] pała na miejscu u polonistki^^

 

[Sword]

Muzyka duszy

Słysząc smutne brzmienia
wiatru lekkich nut
widze brzmenia dźwięków
odległych mi czasów.
życia i smierci widma
walczyć ciągle się zdają
koło istnien zataczając

Muzyka odległych dziejów
niezmienna i nieśmiertelna
w sercach naszych brzmi
życie nasze kształtując
Ona krew błękitną czyni
a serce kwiatem niebiańskim.

Echa przeszłości
świat ogarniają
na skrzydłach wiatru
porywczo gnają
oddźwięk znajdują
przesłanie zapisują
trwale na życie
każdego z nas wpływają

Owa muzyka uniwersalna
niezmieniona i niezniszczalna
raz po raz co pokolenie
wrasta w serca nasze
zmieniajac je na zawsze
od tego momentu
wszystko jest jasne
a życie przejrzystym się staje
i takie do zejścia pozostaje
gdy gaśnie iskierka
w sercu się tląca
gdy świat opuszczamy
i ku chmurnym bramom
swe kroki kierujemy

 

[Xombium]

Wiec.... no coz.... wiersze kapitalne

. Zawsze lubilem smutny klimat (nie jakies tam Brzechwy czy inne lole). Temat wojna jest chyba najlepszym zeby wypowiedziec sie na temat smutku, smierci (wiader krwi), etc. etc. Mimo wszystko daje (za wszystkie) 11/10.

Mam nadzieje, ze twoje wiersze ujrza wiecej niz forum Gothic Up i podbija swiat (na poczatek wystarczy Polska i Gothic Up). Oby tak dalej.

 

[Sword]

Zagadka


Siedząc na szczycie czarnym
myślami w przeszłość wbiegam
wspomnienia mam ciągle w pamięci
radosnych chwil z tobą spędzonych
do dziś pamiętam ten zapach
tych łąk zielonych i dróżek leśnych
swą barwą nadzieję istnieniom niosące

w duszy mej ciągle gra
muzyka tamtych szczęśliwych dni
jakby skrzypiec tłumny świergot
i harfy piski delikatne
ciągle echem się odbijają
świadcząc o niecałkowitym
mym wewnętrznym obumarciu

wtedy kroczyliśmy razem
drogą ku przeznaczeniu
nim wtedy nazywaliśmy
naszą przeszłość i przyszłość
lecz dnia nam przeznaczonego
nasze piękne marzenie
można rzec przeznaczenie
odróciło się od nas
na zawsze nas rozdzielając

teraz sam siedze na szczycie
zludzen i watpliwosci
ktorych sie dawo wyzbylem
teraz juz tylko prawde
widza me zmysly i umysl
gdziekolwiek swym wzrokiem nie spojrze
widze jedynie prawde
ze zludzen i klamstwa obdarta
nadzieji pobawioną
i w mroku zagubioną

Będąc niczym proroctwo
niczym los nieuchronny
znosze swą dole pokornie
cierpiąc męki tartaru
Patrzac w lazur oceanu
w krysztalowe jego zwierciadlo
widze niszczaca moc Boga
W mych ślepiach się ujawniającą
i dać o sobie boleśnie znającą

Spytasz mnie zaraz zapewne
kim jestem i skąd przybywam
czym sobie zasluzylem
na role swa bolesna
odpowiedz uslyszysz
lecz nie ode mnie
gdyz los ze slow juz mnie odarl
i mysli mi jeno zostaly
tego nikt nie zrozumie
tym bardziej ty miły człeczyno
prosty bystry i dobry
nie wiedząc ze zaraz w tej chwili
pobratasz sie ze swym losem
i swemu wlasnemu przeznaczeniu
samotnie w polu stawisz czoło
A ja będe jedynie wiatrem
wiejącym po rubieżach świata.

To tyle

InPetFeSSA

 

[Dark Shadows]

Przegapiłem dwa twoje wiersze wiec już nadrabiam.

Tematyka nadal na czasie i nadal nie mam się, do czego przyczepić. Piszesz po prostu wspaniałe wiersze i już nie trzeba nawet pytać nikogo o zdanie, bo każdy powie, że są one świetne. Choć zauważyłem drobne literówki i małe błędy. Ale są one bardzo małe. Czepiam się, ale tak bywa.

Ocena nadal 10/10.

Pozdrawiam.