Na początku zaznaczę, że trudno mnie nazwać fanem serii Gothic - jestem fanem serii Civilization, HOMM i Elder Scrolls, ale czasem wracam do Gothica (zwłaszcza 3).
Ocena Arcanii zależy od tego, czy traktujemy ją jako osobną grę czy jako kontynuację. Jako osobna gra nie jest najgorsza, choć dość szybko się nudzi. W zasadzie jedyny sensowny wybór to granie czystą postacią (mag/wojownik/łowca), przeciwnicy są dość monotonni: od słabych goblinów, os i ścierwojadów aż po mocno przypakowane gobliny, osy i ścierwojady, wśród których czasem się trafi coś ciekawszego w stylu cieniostwora albo trolla. Zwiedza się kolejne obszary i w zasadzie nie ma po co wracać do poprzednich. Zadania dość monotonne. Mimo wszystko Arcania bardziej mi się podoba od gier, które uważam za gnioty: Titan Quest, Fable, w nieco mniejszym stopniu Sacred i Dawn of Magic.
Jeśli potraktujemy Arcanię jako kontynuację serii Gothic, to określiłbym to jednym słowem: tragedia.
S.
Ocena Arcanii zależy od tego, czy traktujemy ją jako osobną grę czy jako kontynuację. Jako osobna gra nie jest najgorsza, choć dość szybko się nudzi. W zasadzie jedyny sensowny wybór to granie czystą postacią (mag/wojownik/łowca), przeciwnicy są dość monotonni: od słabych goblinów, os i ścierwojadów aż po mocno przypakowane gobliny, osy i ścierwojady, wśród których czasem się trafi coś ciekawszego w stylu cieniostwora albo trolla. Zwiedza się kolejne obszary i w zasadzie nie ma po co wracać do poprzednich. Zadania dość monotonne. Mimo wszystko Arcania bardziej mi się podoba od gier, które uważam za gnioty: Titan Quest, Fable, w nieco mniejszym stopniu Sacred i Dawn of Magic.
Jeśli potraktujemy Arcanię jako kontynuację serii Gothic, to określiłbym to jednym słowem: tragedia.
S.