Pomoc
- Thread starter Kacperex
- Rozpoczęty
- Status
Reynevan
de Tréville
- Dołączył
- 30.10.2004
- Posty
- 1999
Hmmm... mogę pomóc odnośnie Wertera
Motyw śmierci - nieszczęśliwa miłość, romantyzm etc... ogólnie gość zabija się bo kobieta którą kocha jest zamężna, i choć może i czuje ona coś do niego, to woli pozostać przy statecznym mężu niż wybrać romantycznego kochanka. No i cała ta historia zbiera na tragiczne zakończenie. Jednocześnie Werter cały czas brnie w to wszystko, choć zdaje sobie trochę sprawę z tego, że i tak z nią być nie powinien. Mimo wszystko kończy się wszystko na pistolecie - Werter pisze list do ukochanej i do jej męża i się zabija.
Mi tam się podobało, polecam tym z romantycznym usposobieniem ;P...
/Eh czymże więc jest ta przeklęta miłość? Znaczenie ma ona jakieś, prawda w niej ukryta? Czy tylko mrzonką jest, wytworem chorej wyobraźni człowieka, który w swych urojeniach szuka odwiecznie nieosiągalnej utopi? Aż po kres życia odpowiedzi nie znajdę, jeśli zaś śmierć przyjdzie szybciej, to równie szybciej uwolnię i tak wątpliwej siły umysł mój...
Motyw śmierci - nieszczęśliwa miłość, romantyzm etc... ogólnie gość zabija się bo kobieta którą kocha jest zamężna, i choć może i czuje ona coś do niego, to woli pozostać przy statecznym mężu niż wybrać romantycznego kochanka. No i cała ta historia zbiera na tragiczne zakończenie. Jednocześnie Werter cały czas brnie w to wszystko, choć zdaje sobie trochę sprawę z tego, że i tak z nią być nie powinien. Mimo wszystko kończy się wszystko na pistolecie - Werter pisze list do ukochanej i do jej męża i się zabija.
Mi tam się podobało, polecam tym z romantycznym usposobieniem ;P...
/Eh czymże więc jest ta przeklęta miłość? Znaczenie ma ona jakieś, prawda w niej ukryta? Czy tylko mrzonką jest, wytworem chorej wyobraźni człowieka, który w swych urojeniach szuka odwiecznie nieosiągalnej utopi? Aż po kres życia odpowiedzi nie znajdę, jeśli zaś śmierć przyjdzie szybciej, to równie szybciej uwolnię i tak wątpliwej siły umysł mój...
- Dołączył
- 1.5.2005
- Posty
- 1339
Cierpienia młodego Wertera - powieść ma formę listów pisanych przez tytułowego bohatera do przyjaciela. W skład utworu wchodzą też dwa listy do ukochanej Loty i jeden do Alberta. W Cierpieniach... Goethe kreuje postać młodzieńca o wyostrzonej wrażliwości, często uciekającego w świat marzeń. Werter to młodzieniec który kieruje się uczuciem. Do ludzi świata podchodzi w sposób bardzo emocjonalny. Silnie wszytsko przeżywa, często wzrusza się. Cechuje go skłonność do refleksji nad sobą i światem. W listach do przyjaciela często wspomina o swojej samotności i wyobcowaniu. Drażnią go obowiązujące w świecie prawdy moralne i społeczne. Werter pewnego dnia poznaje Lotę, w której zakochuje się od pierwszego wejrzenia. W listach do Wilhelma pisze o pozaniu Loty, wyraża zachwyt ukochaną, opowiada o wspólnych spacerach, rozmowach. Kiedy przybywa narzeczony Loty Albert, o którym cały czas wiedział bardzo cierpi. Miłość według Wertera to podobne upodobania, taki sam sposób myślenia i postrzegania świata. To przeznaczenie duchowe od którego kochankowie nie uwolnią się nigdy, gdyż ich dusze połączone zostały nie rozerwalnym łańcuchem. Miłość którą przeżywa Werter, to siła budująca i niszcząca zarazem. Nadaje sens ludzkiemu życiu ale jest też źródłem straszliwego cierpienia, sprowokowało myśli o samobójstwie, a wreszcie popchneło do tego czynu. Od momentu pojawienia się narzeczonego Loty miłość Wertera nie słabnie, wręcz przeciwnie, uczucie staje się coraz silniejsze. Jednocześnie Werter coraz bardziej cierpi. Trudno mu uwierzyć, że to, co tworzy szczęście człowieka, stało się źródłem jego cierpienia. Każde spotkanie z Lotą, która wyszła za Alberta, pogrąza go w coraz większym smutku, potęguje cierpienie. Stopniowo popada w apatię, przeżywa stany depresji. Według niego życie to niekończące się nieszczęścia. Świat jest dla Wertera więzieniem, które ogranicza człowieka.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Okres Romantyzmu to czas, kiedy śmierć oznacza koniec cierpień, uwolnienie od beznadziejności. W powieści epistolarnej Johana Wolfganga Goethego pt. „Cierpienia młodego Wertera” motyw śmierci i przemijania ma specyficzną funkcję: uświadamia nam jakie ogromne męczarnie przeżywał główny bohater. Podejmuje on decyzje o samobójstwie, ponieważ jest wybawieniem od męki niespełnionej miłości.
Werter - tytułowy bohater - poznaje tam zaręczoną dziewczynę – Lotę i której zakochuje się w niej bez pamięci. Wkrótce Lota wychodzi za mąż, co doprowadza Wertera do obłędu. Nie zauważa nawet, że dziewczyna traktuje go jak brata. Wmawia sobie, że ona również jest w nim zakochana, ale ukrywa uczucia ze względu na męża.
Dopiero kiedy Lota jasno mówi mu, że nie jest mile widziany w jej domu, Werter załamuje się i podejmuje decyzję o samobójstwie.
Powieść Goethego wywołała na świecie spore zamieszanie. Miejscowość opisywana w lekturze stała się celem pielgrzymek wielu ludzi. Ubranie w jakim Goethe kazał chodzić bohaterowi swojej powieści, stało się wkrótce powszechną modą, ubierano się w niebieski frak i żółtą kamizelkę. Lektura tego dzieła wpłynęła decydująco na życie niejednego młodzieńca, któremu jedynym wyjściem z trudnej sytuacji życiowej wydało się iść śladem Wertera.
Młodzi samobójcy, jakby na usprawiedliwienie swojego postępku, kończyli najczęściej życie z egzemplarzem "Cierpień młodego Wertera" przy sobie.
Te zjawiska określa się mianem „kultu werterowskiego”.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
http://gacek33online.republika.pl/06motywy/cierpienie.html zajrzyj tu
http://www.motywy.friko.pl/motywy37.html i tu
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Co do Borowskiego:
Literatura wojenna przedstawia cierpienia ludzkie podczas wojny. Pisarzem ukazującym rzeczywistość okupowanej Polski jest Tadeusz Borowski. W opowiadaniu "Pożegnanie z Mamą" pisarz ukazuje życie ludzi pozbawionych praw do normalnej egzystencji, cierpiących głód i zimno. Aby przeżyć trzeba odszukać innych, kraść i spekulować. Próbą ucieczki od tej poniżającej rzeczywistości jest tylko miłość mająca spowodować, że człowiek, choć przez chwilę poczuje się wolny. Naczelnym problemem prozy Borowskiego staje się destrukcyjny wpływ obozu koncentracyjnego na psychikę i kodeks etyczny człowieka. Pisarz z całą brutalnością stwierdza, że przeżyć obóz można tylko w jeden sposób: kosztem innych. Powoduje to zanik etyki chrześcijańskiej i wszelkich norm moralnych: w opowiadaniu "U nas w Auschwitzu..." syn wpycha do komory gazowej własnego ojca, gdyż boi się narazić pilnującemu porządku esesmanowi. Ludzie, których obowiązkiem jest palenie zwłok w krematoriach, wymyślili sobie zabawę, polegającą na traktowaniu zmarłych jak kukiełki, albo bele drewna. Brak kodeksu moralnego nie oznacza, że w obozie koncentracyjnym nie ma żadnych praw. Obowiązuje tu kodeks wewnętrzny, mówiący na przykład, że za kradzież jedzenia grozi śmierć. W opowiadaniu "Dzień na Harmenzach" stary Beker opowiada o tym, że powiesił własnego syna za kradzież chleba. Z kolei w opowiadaniu "Proszę państwa do gazu" Borowski opisuje zanik wszelakich ludzkich reakcji i instynktów. Młoda kobieta nie przyznaje się do swego kilkuletniego dziecka, ucieka przed nim, gdyż boi się śmierci. Instynkt macierzyński został tu przytumiony, zdominowany przez zwierzęcą walkę o przetrwanie. Opowiadania Borowskiego przynoszą obraz człowieka ukształtowanego przez świat obozu koncentracyjnego, zdominowanego codzienną walką o przeżycie. Aby przeżyć, trzeba poddać się regułom i prawom istniejącym w obozie, trzeba stać się człowiekiem złagrowanym. Borowski ukazuje obóz koncentracyjny takim, jakim był naprawdę. Bez retuszowania i upiększania.
Obozy koncentracyjne powodowały śmierć milionów ludzi, ale ich ofiarami stawali się również ci, którym udało się przeżyć
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Okres Romantyzmu to czas, kiedy śmierć oznacza koniec cierpień, uwolnienie od beznadziejności. W powieści epistolarnej Johana Wolfganga Goethego pt. „Cierpienia młodego Wertera” motyw śmierci i przemijania ma specyficzną funkcję: uświadamia nam jakie ogromne męczarnie przeżywał główny bohater. Podejmuje on decyzje o samobójstwie, ponieważ jest wybawieniem od męki niespełnionej miłości.
Werter - tytułowy bohater - poznaje tam zaręczoną dziewczynę – Lotę i której zakochuje się w niej bez pamięci. Wkrótce Lota wychodzi za mąż, co doprowadza Wertera do obłędu. Nie zauważa nawet, że dziewczyna traktuje go jak brata. Wmawia sobie, że ona również jest w nim zakochana, ale ukrywa uczucia ze względu na męża.
Dopiero kiedy Lota jasno mówi mu, że nie jest mile widziany w jej domu, Werter załamuje się i podejmuje decyzję o samobójstwie.
Powieść Goethego wywołała na świecie spore zamieszanie. Miejscowość opisywana w lekturze stała się celem pielgrzymek wielu ludzi. Ubranie w jakim Goethe kazał chodzić bohaterowi swojej powieści, stało się wkrótce powszechną modą, ubierano się w niebieski frak i żółtą kamizelkę. Lektura tego dzieła wpłynęła decydująco na życie niejednego młodzieńca, któremu jedynym wyjściem z trudnej sytuacji życiowej wydało się iść śladem Wertera.
Młodzi samobójcy, jakby na usprawiedliwienie swojego postępku, kończyli najczęściej życie z egzemplarzem "Cierpień młodego Wertera" przy sobie.
Te zjawiska określa się mianem „kultu werterowskiego”.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
http://gacek33online.republika.pl/06motywy/cierpienie.html zajrzyj tu
http://www.motywy.friko.pl/motywy37.html i tu
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Co do Borowskiego:
Literatura wojenna przedstawia cierpienia ludzkie podczas wojny. Pisarzem ukazującym rzeczywistość okupowanej Polski jest Tadeusz Borowski. W opowiadaniu "Pożegnanie z Mamą" pisarz ukazuje życie ludzi pozbawionych praw do normalnej egzystencji, cierpiących głód i zimno. Aby przeżyć trzeba odszukać innych, kraść i spekulować. Próbą ucieczki od tej poniżającej rzeczywistości jest tylko miłość mająca spowodować, że człowiek, choć przez chwilę poczuje się wolny. Naczelnym problemem prozy Borowskiego staje się destrukcyjny wpływ obozu koncentracyjnego na psychikę i kodeks etyczny człowieka. Pisarz z całą brutalnością stwierdza, że przeżyć obóz można tylko w jeden sposób: kosztem innych. Powoduje to zanik etyki chrześcijańskiej i wszelkich norm moralnych: w opowiadaniu "U nas w Auschwitzu..." syn wpycha do komory gazowej własnego ojca, gdyż boi się narazić pilnującemu porządku esesmanowi. Ludzie, których obowiązkiem jest palenie zwłok w krematoriach, wymyślili sobie zabawę, polegającą na traktowaniu zmarłych jak kukiełki, albo bele drewna. Brak kodeksu moralnego nie oznacza, że w obozie koncentracyjnym nie ma żadnych praw. Obowiązuje tu kodeks wewnętrzny, mówiący na przykład, że za kradzież jedzenia grozi śmierć. W opowiadaniu "Dzień na Harmenzach" stary Beker opowiada o tym, że powiesił własnego syna za kradzież chleba. Z kolei w opowiadaniu "Proszę państwa do gazu" Borowski opisuje zanik wszelakich ludzkich reakcji i instynktów. Młoda kobieta nie przyznaje się do swego kilkuletniego dziecka, ucieka przed nim, gdyż boi się śmierci. Instynkt macierzyński został tu przytumiony, zdominowany przez zwierzęcą walkę o przetrwanie. Opowiadania Borowskiego przynoszą obraz człowieka ukształtowanego przez świat obozu koncentracyjnego, zdominowanego codzienną walką o przeżycie. Aby przeżyć, trzeba poddać się regułom i prawom istniejącym w obozie, trzeba stać się człowiekiem złagrowanym. Borowski ukazuje obóz koncentracyjny takim, jakim był naprawdę. Bez retuszowania i upiększania.
Obozy koncentracyjne powodowały śmierć milionów ludzi, ale ich ofiarami stawali się również ci, którym udało się przeżyć
- Status