Dziecko Księżyca Il

[Vendetta]

Serce mi pęka
Nieskończona jest ta męka
Nienawidzę was!
Opuśćcie ten las
I nigdy tu nie wracajcie
Na baczności się majcie
Rozszarpię was na strzępy
Na mnie nóż wasz będzie tępy
Zniszczyłyście wszystko co kochałem
Wszystko co najdroższe miałem

Mijają lata krótkie jak noc
Księżyca nieskończona jest moc
Bestie ludzie
Przez nich żyję w trudzie
Noc za nocą ryczę do księżyca jak lew
Niech serca wasze przepełnia mój gniewny zew

Bójcie się nas
Kara was spotka za wkraczanie w las
Za naszych braci zabijanie
Za w naszej krwi się tarzanie

Już się nie boję
Już nie tęsknię
Już nie kocham
Już nie cierpię
Już nie wytrzymuję.
Już się skończyłem.
Nastał dzień.

 

[wersus]

Mam wrażenie, że wzorujesz się na Obławie Kaczmarskiego ;p Ale wiersz bardzo ładny, spodobał mi się, kontynuuj ten cykl. I zamieść na Vantasy

 

[Vendetta]

Jest na Vantasy. Nie wzorowałem się na niczym.

 

[Dzyl]

Druga część wiersza o wiele lepsza niż pierwsza. Piszesz coraz lepiej. Wiersz trzyma smutny klimat tak jak poprzedni.

 

[riodrian123321]

Przyznam że jest gorszy od poprzedniego i to bardzo. Rymy są w większości przypadków są aż nadto prymitywne, a całokształt za bardzo chaotyczny. Rozumiem iż jest to freestyle aczkolwiek masz talent i lepiej byłoby gdyby twoje wiersze były bardzie profesjonalne, 13-zgłoskowce itd. lepiej się prezentują a czytelnik ma większy komfort czytania.

Ogółem rzecz biorąc, wiersz nie jest zły. Można powiedzieć że jest dobry .

 

[Zomin]

Popieram Królika, pierwszy wiersz był jednak ciekawszy od tego. W tej części momentami panuje chaos, albo zdania są trochę mało logiczne.. No, ale nie jest aż tak źle, miejmy nadzieję, że wena twórcza ci się tak szybko nie wyczerpie, a każde kolejne dzieło będzie coraz lepsze.

 

[Phantom Lord]

Fakt... Z rymami przesadziłeś. Mógłbyś trochę z nimi poeksperymentować, bo cały czas jedziesz tylko na jednym ich typie.
Widać jednak, że próbujesz wdrażać coś nowego (ostatnia zwrotka), to dobrze. Pisz dalej i NIGDY się nie zniechęcaj

 

[Xardas OM studio]

Oceniać wiersz po rymach to jak oceniać grę po grafice. Jeśli ma się natchnienie, to się za przeproszeniem pie... te rymy i pisze się najszybciej jak można, po "to coś" jest niecierpliwe. Ustalanie rymów na siłę to przerost formy nad treścią.

Obie części dzieła oceniam na równi. Czyli dobry utwór Pisz, pisz, tak jak czujesz.